Vlad: Nuntium de Godoto habes?
puer: Ita vero, domine.
Vlad: Non veniet illa nocte.
puer: Minime, domine.
Vlad: Sed veniet cras.
puer: Ita vero, domine
Vlad: Sine dubio.
puer: Ita vero, domine.
Taciturnitas
Vlad: Conveniesne quis?
puer: Minime, domine.
Vlad: Duum alium (dubitans) virum?
puer: Non vidi aliquis, domine.
Vlad: Quod facit, ille Godotus? (taciturnitas) Me audis?
puer: Ita vero, domine.
Vlad: Et?
puer: Nihil facit, domine.
taciturnitas
Vlad: Quid tuum fratrem agit?
puer: Incidit morbum, domine.
Vlad: Fortasse quia hoc venit heri.
puer: Non scio, domine.
taciturnitas
Vlad: (molliter) Barbam habet, Godotus?
puer: Ita vero, domine.
Vlad: Candidam aut (dubitat) atram?
puer: Credo est canam, domine.
Vlad: Christus nos misereat!
taciturnitas
puer: Quod dico Godotum, domine?
Vlad: Eum dices (dubitat) eum dices, me vidisti et quod (dubitat) me vidisti (pausam, Vlad appropinquat, puer resilit, Vlad - cessat, puer cessat. Cum violentia subita) Certus es me vidisti? Non venies et cras me dices quem me nunquam vidisti?
taciturnitas. Vlad facit subitum saltum prorsus. Puer refugit et currens abit. Taciturnitas. Sol occidit, luna oritur. Sicut in Primo Actu. Vlad stat sine motu et flexus. Estragonus excitat, caligam detrahit, surgit cum una in utraque manu et venit eas in medio frontis ponit, tum ad Vladimir venit.
Estragonus: Quid es tecum?
Vlad: Nihil.
Estragonus: Discedo.
Vlad: Etiam
Estragonus: Somno longe?
Vlad: Non scio. (taciturnitas)
Estragonus: Quo vadamus?
Vlad: Non procul.
Estragonus: Ita vero. Veniamus hoc procul.
Vlad: Non possimus.
Estragonus: Cur non?
Vlad: Redeundi erimus cras.
Estragonus: Cur?
Vlad: Manere Godoto.
Estragonus: Video (taciturnitas) Non venit.
Vlad: Non
Estragonus: Et nunc nimis tardum est.
Vlad: nunc nox est.
Estragonus: Et si demittamus (pausa) Si eum demittamus?
Vlad: Nos puniat. (taciturnitas. Aspicit arborem) Omnis mortuus est praeter arborem.
Estragonus: (Aspicit arborem) Quod est?
Vlad: Est illa arbor.
Estragonus: Ita vero sed quotum genus?
Vlad: Non scio. Salix.
Estragonus trahit Vlad ad arborem. Stant adversi arborem. Taciturnitas.
Estragonus: Cur non nosmet suspendeamus?
Vlad: Cum quod?
Estragonus: Non habes funum?
Vlad: Non habeo funum.
Estragonus: Tum non possumus (taciturnitas)
Vlad: Veniamus.
Estragonus: Mane. Meum cingulum est
vlad: Nimis breve est.
Estragonus: Detrahas mihi crures.
Vlad: Et quis detrahat mihi crures?
Estragonus: Verum
Vlad: Utique monstra. (estragonus solvit funiculum quam atollit bracas quas nimis magnus pro eum, cadit ad talis. Spectant funiculum.) Efficiat in re dubia. Sed satis durus est?
Estragonus: Videbimus mox. Hoc (utrique tenent funum funiculi et trahunt. Frangitur. Paene cadent)
Vlad: Non aestimatur pretium maledicti. (taciturnitas)
Estragonus: Dicis cras rursus veniendi sumus?
Vlad: Ita vero.
Estragonus: Tum poterimus apportare partem bonam funis.
Vlad: Ita vero. (taciturnitas)
Estragonus: Dide?
Vlad: Sic?
Estragonus: Agere sicut hoc non possum.
Vlad: Hoc est quod cogitas.
Estragonus: Si separamus nos. Fortasse melior pro nos erit.
Vlad: Cras nos suspendemus. (pausam) Nisi Godotus venit.
Estragonus: Etsi venit.
Vlad: Servabimur. (Vlad amovet petum. (Felicis) intuetur, tentat intus. id quassat, pulsat petum, imponit suo capiti iterum)
Estragonus: Et? Agemusne?
Vlad: Indue bracas.
Estragonus: Quod?
Vlad: Indue bracas.
Estragonus: Vis mihi exungere bracas?
Vlad: Indue bracas.
Estragonus: (sentiens bracas caditur) Verum (Induit bracas)
Vlad: Et? Agemus?
Estragonus: Agemus.
Non movunt.
finum
No comments:
Post a Comment