This is a Joni Mitchell song sung by Judy Collins. I thought it would be fun to try but it was challenging too.
Et convallebus plumis ubique.
Nimbos is hoc modo contemplata sum.
Sed nunc solum solem opplent,
Pluit et ningit in quemque.
Tantum res fecissem sed nimbi me obstruxissent.
Utrimque nunc nimbos contemplata sum,
Ab supera et infera et etiam quomodocumque
Est vana nimborum memini,
Verum scio nimbos haud.
Sicut Lunas et Junium et delectamenta, modo saltando vertiginoso quod sentis,
Sicut omnia fabula vera fit, amorem in hoc modo contemplata sum,
Sed nunc alium spectaculum est. Eos ridentes relinques ubi ages,
Et si cures, noli cognoscere licere, noli tutemet prodere.
Utrimque nunc amorem contemplata sum,
Ab donando et sumendo et quomodocumque,
Est vana amoris memini,
Verum scio amorem haud.
Sicut lacrimae et timores et sentiens superbiam ut "te amo" conclamam,
Somniis et consiliis et turbis circorum, vitam in hoc modo contemplata sum.
Sed nunc amici veti se peregrinos agent, ei capitum quatiunt, mutata sim dicant,
Aliquid percat sed aliquid mutetur in vivente per diem.
Utrimque nunc vitam contemplata sum
Ex victo et amisso et etiam quomodocumque
Est vana vitae memini
Verum scio vitam haud.
No comments:
Post a Comment